Want wat was giet nooit verleuren

Want wat was giet nooit verleuren.

In oes kleine darpscafeegien, an de aole brink alhier,
daor hebt wij oes vaste steegie. Daor drinkt wij oes glassien bier.
’t Is zun bar gezellig plekkie. En de aole kastelein
rookt er, net als wij, zien sjekkie, ’t is er warm. Het is er fijn.
Maar ’t giet al-lemaol verleuren. Want Den Haag kreg toch zien zin.
Daorum: Laot oes nou niet treuren. Kom, wij schenkt oes nog ien in!
Wij gungen kös een borrel halen. Maar in’t kroegie was’t niet warm.
Men kun ’t gas host niet betalen. Kroegbaos ruup: Ik stook mij arm.”

En nou zit oes hiele kluppie,  wat te kleumen boven ’t glas.
Met an elke neus een druppie, dreumend hoe het vrogger was.
Het giet al-lemaol verleuren. Want Den Haag kreg toch zien zin.
Daorum: Laot oes nou niet treuren. Kom, wij schenkt oes nog ien in!

En non mug wij niet meer roken. Aans dan kriew proces-verbaol.
Oh, oes bloed dat stiet op koken. Want wij rookt hier allemaol.
Dus non rook wij in de regen. Neus en lippen bint host blauw.
Nee, wij kunt er niet meer tegen.Wij hebt nog nooit.. zo hoest als nou.
Het giet al-lemaol verleuren. Want Den Haag kreg toch zien zien
Daorum: Laot oes non niet treuren. Kom, wij schenkt oes nog ien in!

‘ t Aol café kreeg neie buren. En die rupen daolijk : “Nee”
tegen lawaai in late uren, tegen muziek oet’t darpscafé.
Kastelein mus veu de rechter. Kastelein dee braaf zien plicht.
Kastelein is niet zun vechter. ’t Aole darps-café mus dicht.
Het giet al-lemaol verleuren. Want Den Haag kreg toch zien zin.
Daorum: Laot oes non niet treuren. Kom, wij schenkt oes nog ien in!
In oes kleine darpscafeegien, an de aole brink alhier,
Hadden wij oes vaste stee-gien. Drunken wij oes glassien bier.

’t Was zun bar gezellig plekkie. En de aole kastelein, rookte, net als wij, zien sjekkie. ’t Was er warm en ’t was er fijn.
Maar ’t is allemaol verleuren. Want Den Haag kreeg toch zien zin.
Daorum staot wij hier te treuren. Kom, wij schenkt oes nog ien in.

( refr. 2x)