Gelukkig neijaor

’t Is kaold in het veld en de hazen bint ril.
De slag van ’n carbidbus…. En dan is’t weer stil.
Het is aoldjaorsdag…..
’t Wordt staodigan duuster, van’t jaor veur het lest.
Nog even, en dan is ok dit jaor der weer west.
Het is aoldjaorsaovond.
Het hoes straalt wat locht of, het rök er nog zuut.
De baklocht van jöskoeken komp oes in muut…
’t Is zo weer neijaor.

Een jaor is weer um en waor blef toch de tied.
En Otien verzucht dat’t zo gauw almaol giet….
“ ’t Is zo weer neijaor…”
Een jaor is weer um, der is hiel wat gebeurd.
Het mal en het mooi hef oes almaol bereurd.
Al weer een neijaor.
D’r was veul ellende en veul ienzaomheid.
Hoe zal dat van’t jaor gaon ?
Wij bint zo beneid…
Gelukkig neijaor.

Een nei jaor lig veur oes. Een nei jaor vol hoop.
En nao middernacht komp het volk an de loop.
“ Gelukkig neijaor ! “
Dan wenst wij mekaar heil en zegen in’t neijaor.
En aal deuren staot lös en de zeupies staot klaor,
want ’t is toch neijaor.
En die’t mangs ies stoer had hef in’t aole jaor,
die proot wij weer moed in: ’t Komp non vast wal klaor !
’t Is gelukkig neijaor !