Jansie zag ies proempies hangen

1.         Jansien zag ies proempies hangen. Oh, als eier jong zo groot.
Wat kun hie daor naor verlangen. Maar zie hungen bij vrouw De Groot.
Nee , dacht Jans, gij moogt niet stelen. Dat haar domnee kös nog zegd.
Gij zult alles eerlijk delen. Stelen zee ‘e, dat is slecht.

2.                  Jansien dacht: Zie bint zo heerlijk. ‘k G’leuf toch da’k er ien van gap.
Vrouw De Groot is ok niet eerlijk, want die scharrelt met oes pap.
Ja want kiek, daor stiet oes pappe’s fietse met de hengels d’r nog an.
Jans wol vraogen: Pappe, biet ze ? Pappe, hee ! Waor zit ej dan ?

3.                  Jans wol vraogen: Wat hej an’t haakie ? Maden, pieren of’n stukkien brood ?
Doe stun va daor in zien naakie. Net zo nakend als vrouw De Groot !
Jans haar doe een zettien keken naor heur woest gerollebol.
Snapde waorum va al weken dagelieks hen vissen wol.

4.                  Vrouw De Groot, zo dacht oes Jansie, komp mij toch niet achternao.
Zij mak niet het minste kansie . Lig mooi vast under mien vao.
Jansie toogde doe an’t plukken. Propde alles in de buus.
Kun in’t lest zuch niet meer bukken. Sap dat luup hum langs het kruus.

5.                  Nèt sleup Jans met rooie blossies langs de rozen en de flox,
Doe zag hie achter de bossies pappe’s hozen, hemd en boks.
Foi, dacht Jansie. Als oes mamme ’t zo zag liggen, dat bultien goed,
Nou, dan weet ik vast, dan kwam ‘e. En dan kookde heur het bloed !

6.                  Pappe’s hemd, de boks met knopen, Jansie pakde’t schielijk op.
Is er met op hoes an lopen in een vrolijke galop.
Mam, ruup Jansie, nog op boeten, dolkies kriegt wij veul plezier:
Va komp thoes op blooie voeten en verkleed als Arabier !

7.                  Vaa zee vaak:  Ej mugt niet liegen. Da’s niet eerlijk, da’s niet goed.
Nee dacht Jans, ik zal je kriegen. Red je hier non maar ies oet !