Oh Gloria

Hie was zun stille kniezebieter. Ien die nooit ies waorens kwam.
’t Leste maol was met oom Pieter, op excursie hen de V.A.M.
Bij de wichter was’t gien drammerd. Daoran wuur gien tied verknooid.
Een dag hen Ellert en hen Brammert. Mar veul wieder kwam ‘e nooit.
Maar ’t was kösdaags kwart over zeuven. En daor luup zie veur zien hoes
Hie kun zien ogen niet geleuven, naost vrouw Smit en Marchien Moes.
Zij was jong, zij was zo heerlijk. Zij was dartel, slank en fit.
Zij was tien maol zo begeerlijk dan vrouw Moes of Aoltien Smit !
Oh Gloria…….Gloria….Gloria….oho Gloria !

‘t Is jao dingsdag, zee zien moe. Die vrouwluu gaot weer hen de zang.
Daor kun ej ok wal naor toe. Wees non toch ies niet zo bang.
Ik zul’t Aoltien Smit ies vraogen.  Man, die haalt je zó van hoes.
Nou, en aj dat niet duurt te waogen,  dan vraog ej’t toch an Marchien Moes ?!
Haar zien moe dat gister zegd, dan haar ‘e heur vast wat andaon.
Maar hie trök de blouse recht en is op de zang angaon.
En daor zung ‘e dan even later met een kop als een rooie kool,
naost Geert Warries en Jans Pater, over Rozen in Tirol !
Gloria…Gloria…. Gloria   oh Gloria !

En zo kun ‘e naor loeren langs de nak van zwiene Geert. Naor heur sierlijke contouren
en heur vlotte peerdesteert. Naor heur zachte, blonde krullegies, net under’t linker oor.
En van “Drie al goe Kadullegies” zung underwiel het koor.
Totdat zij zien blik bemarkte en zij ok verlegen wuur. Wat zien drift nog meer verstarkte.   “Paardenhoofdstel aan de muur”
En zie kleurden allebeide, wat gien Geert of Aoltien zag.”Op de grote stille heide”,
“Op een mooie pinksterdag “.
Gloria…Gloria.   Gloria…oho gloria.(in excelsis Deo)

‘s Nacht doe lag ‘e op de zolder met Bruce Springsteen en the Stones.
Kreeg de kop aal meer vol kolder als ‘e dacht an aal dat schoons.
En dan zag ‘e heur gezichtien, heur ogen en heur lach. En dan dachd’e:
“Oh mien wichtien, ooit komp er ies een dag….dat ik je veur mij zal winnen.
Op een dag bin ej van mij. Daorop zet ik aal mien zinnen. Ik bin stapelgek op dei.”
En “Oh Angie”   klunk er zacht. En “Oh Gloria’ dacht hie.
Ik blief wakker dizze nacht zolang ‘k je in gedachten zie .
Gloria… Gloria.  Gloria,  oh Gloria !

Een week of veer,vief later luup daor Gloria, allien !
Want vrouw Smit haar last van’t water  en vrouw Moes die zat met’t bien.
Doe is hier met heur gaon lopen, met zien beide richting zang.
En zie deden niks als hopen, want het duurde al zo lang.
En toen gleden heur zachte vingers in zien grote, warme haand.
Verscheiden aandere zingers zagen heur staon daor an de kaant.
En doe zacht vanoet het darpscafé het ‘Avé Verum’ klunk,
was het of hie van de wereld glee doe hie heur liefde drunk!
Gloria…..Gloria.  Gloria,  ohoho Gloria !